Εσύ στα ζάρια με παίζεις

Ένα τσιγάρο ακόμα
Σινιάλο μου κάνει ο καπνόσ
Χαϊδεύεισ καθώσ μου γελάσ το άδειο ποτήρι
Μαντεύω το σώμα σου τώρα
Σε μένα πέφτει ο λαχνόσ
Η νύχτα μάσ κάνει λοιπόν ξανά το χατίρι

Σ’ ένα τσιγάρο αφήνεισ
Το κόκκινό σου κραγιόν
Μου δείχνεισ ενώ με κοιτάσ ξανά τα κλειδιά σου
Το νύχι σου ανοίγει ένα πόντο
Στο μαύρο ακριβό σου καλσόν
Τα νιώθω στα χείλια μου τώρα υγρά τα φιλιά σου

Εσύ στα ζάρια με παίζεισ εκεί σε παίζω κι εγώ
Χάνεισ κερδίζεισ με παίρνεισ σ’ ένα παιχνίδι αργό

Σαν τον καπνό του τσιγάρου
Σκορπίζεισ τισ νύχτεσ σου εδώ
Το φάντασμα είσαι του μπαρ θολή οπτασία
Εχτέσ και προχτέσ κάποιοσ άλλοσ
Και σήμερα ίσωσ εγώ
Σ’ αλλιώτικα πάντα φιλιά ζητάσ προστασία

Εσύ στα ζάρια με παίζεισ εκεί σε παίζω κι εγώ
Χάνεισ κερδίζεισ με παίρνεισ σ’ ένα παιχνίδι αργό