Ο χάρος πλησιάζει

Νύχτωσε μανούλα μου στο λέω δεν μπορώ
Το στήθοσ μου πονεί κι ο βήχασ με ταράζει
Μ' αφήνει η ζωή κι ο χάροσ πλησιάζει

Άπονα με χτύπησε η μοίρα η σκληρή
Ν' αφήσω το ντουνιά στα πιο καλά μου χρόνια
Και τη γλυκιά μανούλα μου δίχωσ παρηγοριά

Πάψε πια μανούλα μου να κλαισ και να πονάσ
Δεν έχει γιατρειά όταν θα σε χτυπήσει
Θα σβήσω όταν φυσήξει ο πρώτοσ ο βοριάσ