ร้านขายยา

ฉันเป็นแค่ร้านขายยา
เจ็บปวดเธอก็มาหายดีเธอก็ไป
ฝากไว้แค่รอยน้ำตา
ทำได้แค่รักษาแต่ไม่เคยจะได้ใจ

คอยวินิจฉัยให้เสมอ
จ่ายยาตามอาการที่เขาเคยทำกับเธอ
เจ็บหัวปวดตัวพกช้ำดำเขียว
สารพัดโรคภัย ก็เป็นฉันอยู่คนเดียว
ทำไงได้เพราะเข้าใจทุกอาการ
จ่ายยาได้ตรงจุดกับที่เธอทรมาน
ที่ฉันแม่นยำเพราะว่ามองเธอมานาน
แต่ไม่เคยได้รักเลยได้แค่ค่าพยาบาล
เขียนข้างซองอธิบายไปเท่าไหร่
ก็ไม่เคยทำตามแล้วจะหายได้ยังไง
หรือว่าลายมือหมออ่านยากไม่เข้าใจ
แค่ไม่กี่คำเอง ขอแค่อย่ากลับไป
เรื่องรักษาหน่ะทำให้ได้เสมอ
แต่ถ้าอยากหายถาวรฉันก็มีข้อเสนอ
เธอแค่รักฉันให้เหมือนที่เขาไม่รักเธอ
แล้วใจเธอแข็งแรงอย่างที่ไม่เคยได้พบเจอ

ฉันเป็นแค่ร้านขายยา เจ็บปวดเธอก็มา
หายดีเธอก็ไป ฝากไว้แค่รอยน้ำตา
เจ็บปวดก็ว่ามา ฉันเองก็เข้าใจ

รู้ไหมว่าฉันก็เข้าใจ ยิ่งทำมาหลายครั้งเท่าใด
เป็นอาการรุนแรงที่เจ็บช้ำข้างใน พยายามบรรเทาให้เธอหายเท่าไร
เธอเป็นอย่างไรเจ็บปวดไหมหนา แผลในใจไม่ใช่แขนใช่ขา
แค่เผลอคิดไปว่าฉันเป็นยารักษา บอกฉันมายาอะไรฉันจะรีบไปหา
เพราะว่าฉันเป็นเภสัชฉันไม่ใช่หมอรักษา
แค่จ่ายยาตามอาการบางทีแค่อยากจะทักหา
เรื่องเศร้าบรรเทาใจฉันช่วยพัดพา
อยากให้เธอรู้สึกสบายเหมือนช่วยเป็นลมพัดมา
จ่ายยาเสร็จสับให้เธอกลับไปพักก่อน
อยากให้เธอนั้นอยู่บ้านแล้วก็นอนพักผ่อน
ทบทวนเรื่องราวที่เจ็บช้ำแล้วคัดออก
ไม่ต้องพูดถึงเขาคนนั้นเพราะเขาไม่กลับมารักหรอก ที่ฉันบอก