Luys Qez Tesnoghin

Հիշում ես
Մի ժամանակ ունեինք մենք երազներ
Շատ նման մտքեր իրար
Բայց հիմա չկաս ուր ես
Արդյոք քեզ տարիները փոխեցին
Դարձար դու խելացի հուսով եմ
Որ հասկանաս որ
Պետք չի էս կյանքը ապրել
Հաշվելով ամեն ինչ
Որ պետք չի լինել էգոիստ բայց ժպիտդ բարի
Որ պետքա մեկ մեկ էլ հարգել նաև դիմացինին
Հուսով եմ տողերս արդեն չեն պատմում քո մասին
Բայց մեկա
Լույս քեզ տեսնողին
Ասում եմ լույս քեզ տեսնողին ես
Բայց մեկա
Լույս քեզ տեսնողին
Ասում եմ լույս քեզ տեսնողին ես
Բայց մեկա
Լույս քեզ տեսնողին
Ասում եմ լույս քեզ տեսնողին ես
Բայց մեկա
Լույս քեզ տեսնողին
Ասում եմ լույս քեզ տեսնողին ես
Դրսում էլ
Թաց անձրև ա
ՈՒ ագռավները
Պատել են երկինքը
Անտարբեր եմ
Չեմ լսում ոչմիբան
Չեմ էլ լսում ոչմիբան
Քո տված ճառերը արծաթներ են
Իսկ սև ոսկին ես իմ ստացել եմ
Չեմ ել ուզում ոչմիբան
Չեմ ել ուզում ոչմիբան ես
Հերիքա տանջես ինքդ քեզ
Մեկա չի էլ ստացվի քո մոտ ոչմիբան
Ասում էր ինձ նենց ոնց որ տենց էլ պետքա լինի
Բայց դե ես ելք գտա
Հիմա հասկանում եմ մտքերը տարբեր են
Շատ կեղծ էր քո միմիկան
Ես ունեմ ինչ ունեմ ու ուզում եմ ապրեմ
Որտև իմ մեջ էլ լույս գտա
Ես իմ մեջ մեկա լույս գտա
Հա ես լույս գտա
Լույս գտա
Ես իմ մեջ մեկա լույս գտա
Հա ես լույս գտա
Լույս գտա
Ես իմ մեջ մեկա լույս գտա
Հա ես լույս գտա
Լույս գտա
Ես իմ մեջ մեկա լույս գտա
Հա ես լույս գտա
Լույս գտա
Ես իմ մեջ մեկա լույս գտա
Հա ես լույս գտա
Լույս գտա
Ես իմ մեջ մեկա լույս գտա
Հա ես լույս գտա
Լույս գտա