Νυχτοκάματο
Εσύ στο μεροκάματο
Κι εγώ στο νυχτοκάματο
Γιατί αλλιώσ δεν βγαίνει
Δουλεύω και σε σκέφτομαι
Μα φεύγεισ όταν έρχομαι
Και γίναμε δυο ξένοι
Έγινε βαρύ το ποίημα
Κι η ζωή μασ κυνηγάει
Και το άγχοσ άγριο κύμα
Που με λύσσα μασ χτυπάει
Εσύ στο μεροκάματο
Κι εγώ στο νυχτοκάματο
Εσύ στο μεροκάματο
Κι εγώ στο νυχτοκάματο
Κι ατέλειωτα τα βράδια
Να ‘ρθω κοντά σου βιάζομαι
Σαν στρατιώτεσ μοιάζουμε
Που αλλάζουνε τη βάρδια
Έγινε βαρύ το ποίημα
Κι η ζωή μασ κυνηγάει
Και το άγχοσ άγριο κύμα
Που με λύσσα μασ χτυπάει
Εσύ στο μεροκάματο
Κι εγώ στο νυχτοκάματο