Dio Spasmena Potiria

Υπάρχω κι όμωσ λόγοσ δεν υπάρχει
Αφού εμείσ δεν είμαστε μαζί
Του πόνου είναι άνιση η μάχη
Κι εσένα συναντώ κάποια στιγμή
Και μου ζητάσ εσύ να σε ξεχάσω
Μα δε ρωτάσ εγώ αν σ'αγαπώ
Το βλέμμα μου γυρίζω πριν να κλάψω
Στα χέρια μου δυο δάκρυα κρατώ

Δυο σπασμένα ποτήρια
Μεσ'τα χέρια μου έσφιγγα
Με μάτωναν πονούσα μα μπροστά σου δεν έκλαιγα
Στην παλάμη το δάκρυ
Την αγάπη μου σκότωσεσ
Κι η ψυχή που πονούσε σ'αγαπάω σου φώναζε

Υπάρχω κι όμωσ λόγοσ δεν υπάρχει
Κι αισθάνομαι πωσ είμαι στο κενό
Ο έρωτασ το όνομά σου θα'χει
Και στη καρδιά μου θα σε συναντώ
Μπροσ στο καθρέφτη είπα να ξεχάσω
Τον εαυτό μου όμωσ ξεγελώ
Στον γκρίζο ουρανό φωτιέσ θ'ανάψω
Θα σβήσω με δυο δάκρυα απ'

Δυο σπασμένα ποτήρια
Μεσ'τα χέρια μου έσφιγγα
Με μάτωναν πονούσα μα μπροστά σου δεν έκλαιγα
Στην παλάμη το δάκρυ
Την αγάπη μου σκότωσεσ
Κι η ψυχή που πονούσε σ'αγαπάω σου φώναζε