Βασίλης Τερλέγκας

Οι καρδιές που έτσι αγαπάνε

Νύχτεσ μέθυσα και έκλαψα
Τρελά στο όνομα σου
Με το σώμα πληγωμένο
Απ’ τα πολλά τα σφάλματα σου

Που δε μ’ ένιωσεσ κακία δεν κρατώ
Απλά λυπάμαι
Που ακόμα πιο βαθιά σε αγαπώ
Και σε θυμάμαι

Οι καρδιέσ που έτσι αγαπάνε
Στον παράδεισο ποτέ δεν πάνε
Στον παράδεισο ποτέ δεν πάνε
Οι καρδιέσ που έτσι αγαπάνε

Νύχτεσ πέρασα μια κόλαση
Ζωή θεό δεν είχα
Νύχτεσ που ‘λειπεσ κι είχα ευχηθεί
Να μην υπήρχα

Να ‘χα λίγο εγωισμό να κρατηθώ
Να μη σε ψάξω
Να ‘χα δύναμη τα πάντα
Από ‘δω και μπροσ ν’ αλλάξω