Ελλάδα

Φοράσ σημαία φόρεμα σου
Και τα νησιά μεσ στα μαλλιά σου
Τη θάλασσα κάνεισ μαντήλι
Και μια μικρή εκκλησιά καντήλι

Και κινάσ περνάσ σοκάκια λασπωμένα
Κρατάσ παιδιά ορφανεμένα
Που ‘χουν παιχνίδι τουσ την πείνα
Και των πατέρων τουσ το μνήμα

Ελλάδα ψάχνεισ για τουσ τόπουσ
Που ζουν μαζί θεοί μ’ ανθρώπουσ
Χωρίσ το μίσοσ

Κρατάσ το αίμα απ’ τισ πληγέσ σου
Κι εκεί φυτεύεισ τισ ζωέσ σου
Κοιτάσ το θάνατο το θάνατο

Φοράσ το θάρροσ μενταγιόν σου
Κι αντρίκιο αίμα για κραγιόν σου
Για ήλιο έχεισ μια βεργίνα
Πάνω απ’ το αγέρωχο σου βήμα

Ελλάδα ψάχνεισ για τουσ τόπουσ
Που ζουν μαζί θεοί μ’ ανθρώπουσ
Χωρίσ το μίσοσ

Κρατάσ το αίμα απ’ τισ πληγέσ σου
Κι εκεί φυτεύεισ τισ ζωέσ σου
Κοιτάσ το θάνατο το θάνατο