เศรษฐีอนาถา [Pt. 1]
ท่านผู้ฟังจงนั่งนานนาน
ฟังเสียงกล่าวขาน
นิทานคาถาในพระปรมัตถ์
ตรัสสอนว่าคนเราเกิดมา
ก็เพราะกรรมว่ากุศลาธรรมมา
มนุษย์เกิดมาบุญอุปถัมถ์
ไม่ต้องลำบากและต้องตรากตรำ
เช้ายันค่ำฉ่ำชื่นใจ
อกุศลาธรรมมา
ยามเราเกิดมาก็ยากไร้ต้องยากเย็นจนเข็ญใจ
หามาได้ก็ไม่พอ
จะกินจะนอนเดือดร้อนขมขื่น
จะนั่งจะยืนขัดขืนจริงหนอ
เหมือนกับความทุกข์มาปลุกคอยรอ
พะเน้าพะนอให้แบกมันไป
ยิ่งแบกหนักก็เหนื่อยนัก
แต่ไม่ยักคิดผลักไส
เพราะรู้ไม่ทันสมุทัย
อยากดับไฟแต่ใส่น้ำมัน
อวิชชามาอุ้มโอบ
หลงโกรธโลภปิดสวรรค์
แต่หลงว่าดีนะตะบี้ตะบัน
เพราะรู้ไม่ทันสมุทคะโย
ดั่งลูกเศรษฐีมั่งมีมากมาย
พ่อแม่ก่อนตายมอบหมายไว้โข
วัวควายช้างม้าไร่นาสาโท
บ้านช่องใหญ่โตแต่กลับลืมตน
เริ่มกินเหล้าแล้วเข้าบ่อน
ซุกซนซอกซอนด้วยอกุศล
อบายมุขเข้าคลุกกมล
สร้างอิทธิพลแบบอันธพาล
คบเพื่อนโฉดที่ใจชั่วเข้ามาพันพัว
ช่วยล้างผลาญ
สมบัติแม่พ่อที่เก็บก่อมานาน
ก็ต้องถึงกาลพินาศมลาย
หญิงเริ่มเบือนเพื่อนเริ่มบิด
กว่าจะรู้ผิดได้คิดก็สายใจระบมเหมือนจมอบาย
โปรดฟังบั้นปลายอย่าเพิ่งบ่ายหน้าเบน