รุ่งอรุณ

ดวงตะวัน
คืบคลานเข้ามา
ดาวเริ่มล้าโรยแรง
เอ่ยปากบอกลา
มีร่องรอย
จากธารน้ำตา
ที่เคยไหลลงมาไม่หยุดยั้ง

ความบอบช้ำเริ่มผ่อนคลาย
ทรมานเริ่มจาง
ในท่ามกลางไออุ่นจากดวงตะวัน

คงยังอีกเพียงไม่นาน
คงอีกเพียงไม่นาน
ฉันรอ
เรื่องราวร้าวรานพ้นผ่าน
หวังว่าคงไม่นาน
คงอีกเพียงไม่นาน
ร่องรอยน้ำตาจะลบเลือน

วันที่พบเรื่องปวดใจ
ขอให้เป็นเพียงฝัน
และหวังพบวันใหม่ที่คงสวยงาม

นานเท่าไหร่
ที่ใจได้รอ
รอให้ฟ้ามืดมัว
จะเปลี่ยนผ่านไป

คอยอดทน
ปลอบโยนหัวใจ
รอให้แสงวันใหม่
สาดส่องมา

ความบอบช้ำเริ่มผ่อนคลายทรมานเริ่มจาง
ในท่ามกลางไออุ่นจากดวงตะวัน

วันที่พบเรื่องปวดใจ
ขอให้เป็นเพียงฝัน
และหวังพบวันใหม่
ที่คงสวยงาม

เฮ้
เฮ้
เออ เออ เอ

คงยังอีกเพียงไม่นาน
คงอีกเพียงไม่นาน
ฉันรอ
เรื่องราวร้าวรานพ้นผ่าน
หวังว่าคงไม่นาน
คงไม่ช้าไม่นาน

ร่องรอยน้ำตาจะลบเลือน (เฮอ เฮอ เฮอ)
วันที่พบเรื่องปวดใจ
ขอให้เป็นเพียงฝัน
และหวังพบวันใหม่ที่คงสวยงาม

ดา เอ็นโดรฟิน์