Γυναίκα της νύχτας κουρέλι

Πετάει το τσιγάρο κοιτάζει θλιμμένα
Βαθιά είν' η νύχτα κι εκείνη αγρυπνά
Σιωπή είναι τριγύρω και κάποιοσ διαβάτησ
Τη βλέπει για λίγο και φεύγει περνά

Γυναίκα τησ νύχτασ κουρέλι
Λιγάκι συμπόνια ζητά
Στη μπόρα στουσ δρόμουσ ριγμένη
Ποιοσ φταίει για όλα αυτά

Στον έρημο δρόμο σαν φάντασμα μόνη
Κοντά στο φανάρι εκεί στη γωνιά
Τα πόδια τησ τρέμουν πεινάει κρυώνει
Και στάλεσ τη δέρνουν αργά μ' απονιά

Γυναίκα τησ νύχτασ κουρέλι
Λιγάκι συμπόνια ζητά
Στη μπόρα στουσ δρόμουσ ριγμένη
Ποιοσ φταίει για όλα αυτά